تهیه بهای تمام شده

تهیه بهای تمام شده یکی از شاخص‌های مهم برای ارزیابی عملکرد یک شرکت محسوب می‌شود. با محاسبه این شاخص، مدیران و برنامه‌ریزان می‌توانند برنامه‌ریزی بهتری برای هزینه‌های تولید و دستمزد انجام دهند. این اطلاعات از طریق تجزیه و تحلیل گزارش‌های بهای تمام شده، در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با شیوه تولید و سرمایه‌گذاری تاثیرگذار هستند. شرکت‌هایی که محصولات یا خدمات را به بازار عرضه می‌کنند، از این شاخص برای ارزیابی و مدیریت هزینه‌ها استفاده می‌کنند. این مفهوم به تعداد زیادی از صنایع و بخش‌های مختلف اقتصادی اعم از تولیدکنندگان، تامین‌کنندگان خدمات، شرکت‌های بیمه، و حتی توزیع‌کنندگان و فروشندگان محصولات کاربرد دارد. بهای تمام شده به طور کلی جمع تمامی هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم مرتبط با تولید یا ارائه کالا یا خدمتی که به بازار فروخته شده است، را شامل می‌شود. این شامل هزینه‌های مرتبط با حقوق و دستمزد نیروی کار، مزایای پرداختی به کارکنان، هزینه‌های مصرفی، هزینه‌های مستقیم و همچنین هزینه‌های غیرمستقیم تولید محصول یا ارائه خدمت می‌شود. به طور ساده،  همه هزینه‌هایی را که یک شرکت برای تولید یا ارائه یک محصول یا خدمت به بازار صرف می‌کند، در محاسبه خود در نظر می‌گیرد. این اطلاعات مخصوصاً در صنایع خرده‌فروش و عمده‌فروش بسیار اهمیت دارد و به مدیران امکان مدیریت بهتری از هزینه‌ها و تصمیم‌گیری‌های مرتبط با تولید و فروش محصولات را می‌دهد. هزینه‌های مرتبط با اداری، توزیع، و فروش به طور کلی جزو بهای تمام شده کالای فروش رفته نمی‌شوند.

موسسه حسابداری آرمان از طریق سامانه مودیان خدمات مالی و حسابداری تهیه بهای تمام شده ارائه می‌دهد.

 خدمات مرتبط با تهیه بهای تمام شده در سامانه مودیان:

محاسبه بهای تمام شده:

موسسه آرمان از طریق سامانه مودیان به محاسبه بهای تمام شده محصولات و خدمات شرکت‌ها کمک می‌کند. این شامل محاسبه هزینه‌های متغیر و ثابت، هزینه‌های مختلط و هزینه‌های نیمه متغیر است.

ثبت دقیق تراکنش‌های مالی:

سامانه مودیان به مشتریان این امکان را می‌دهد تا تراکنش‌های مالی خود را به دقت ثبت کنند. این شامل خریدها، هزینه‌ها، درآمدها و سایر تراکنش‌های مالی است.

تهیه گزارشات مالی:

 با استفاده از سامانه مودیان، مشتریان می‌توانند گزارشات مالی متنوعی مانند صورت‌های مالی، گزارش سود و زیان، گزارش ترازنامه و سایر گزارشات مرتبط با تهیه بهای تمام شده تولید کنند.

پیش‌بینی مالی:

 سامانه مودیان به مشتریان این امکان را می‌دهد تا پیش‌بینی‌های مالی دقیقی برای آینده خود داشته باشند. این پیش‌بینی‌ها می‌توانند به تصمیم‌گیری‌های مالی بهتر کمک کنند.

مدیریت مالی:

 مشتریان می‌توانند از طریق سامانه مودیان مدیریت مالی بهتری انجام دهند. این شامل مدیریت دارایی‌ها، کنترل هزینه‌ها و بهینه‌سازی ساختار مالی می‌شود.

مشاوره مالی:

شرکت ارمان ناب از طریق سامانه مودیان به مشتریان خود مشاوره‌های مالی ارائه می‌دهد. این مشاوره‌ها ممکن است شامل برنامه‌ریزی مالی، تجزیه و تحلیل دقیق هزینه‌ها و سایر مسائل مالی باشد.

مالیات:

 سامانه مودیان به مشتریان این امکان را می‌دهد تا اظهارنامه مالیاتی خود را تهیه کنند و مشاوره‌های مالیاتی دریافت کنند. بهای تمام شده یا همان Total Cost of Ownership (TCO)برای یک سامانه مودیان (Moderation System) بسیار وابسته به متغیرهای مختلفی است.

درباره مشاوره مالیاتی بیشتر بخوانید.

توسعه و نصب سامانه:

 این شامل هزینه‌های توسعه نرم‌افزار، خرید و نصب سخت‌افزار، و تجهیزات مورد نیاز برای اجرای سامانه مودیان می‌شود.

هزینه‌های نگهداری:

 این بخش شامل هزینه‌های مربوط به نگهداری سامانه می‌باشد. این هزینه‌ها می‌توانند شامل پشتیبانی فنی، به‌روزرسانی نرم‌افزار و سخت‌افزار، و هزینه‌های مرتبط با حفظ امنیت سامانه باشند.

هزینه‌های مدیریت:

 این بخش شامل هزینه‌های مدیریتی مرتبط با سامانه مودیان است، از جمله حقوق و دستمزد پرسنل مسئول مدیریت سامانه و نظارت بر عملکرد آن.

هزینه‌های آموزش:

 برای استفاده بهینه از سامانه مودیان، پرسنل نیاز به آموزش دارند. هزینه‌های آموزش شامل آموزش اولیه و آموزش‌های پیشرفته می‌شود.

هزینه‌های انتقال داده:

 اگر داده‌ها بین سامانه مودیان و دیگر سامانه‌ها یا دستگاه‌ها انتقال یابد، هزینه‌های انتقال داده نیز باید در محاسبه بهای تمام شده در نظر گرفته شود.

هزینه‌های مرتبط با تعمیر و نگهداری:

 این شامل هزینه‌های تعمیرات غیرمنتظره، تعویض تجهیزات، و هزینه‌های مرتبط با بهبود عملکرد سامانه می‌شود.

هزینه‌های مرتبط با امنیت:

 امنیت سامانه مودیان بسیار مهم است و ممکن است نیاز به هزینه‌های اضافی برای محافظت از داده‌ها و سیستم داشته باشد.

هزینه‌های مرتبط با تخلفات و تعقیب حقوقی:

 اگر سامانه مودیان با تخلفات یا انتقادات حقوقی مواجه شود، هزینه‌های حقوقی و تعقیب حقوقی نیز باید مدنظر قرار گیرند.

هزینه‌های مرتبط با تغییرات و به‌روزرسانی‌ها:

 به‌زمان شدن سامانه و اعمال تغییرات به منظور بهبود عملکرد و اضافه کردن ویژگی‌های جدید نیز هزینه‌های اضافی را به دنبال دارد.

هزینه‌های اداری:

 این شامل هزینه‌های مرتبط با اجاره مکان فیزیکی برای نگهداری تجهیزات و سرورهای سامانه می‌شود. به هر حال، بهای تمام شده سامانه مودیان بسیار وابسته به نیازها و مشخصات خاص سازمان مورد نظر است. برای محاسبه دقیق تر بهای تمام شده، نیاز به بررسی دقیقتر و مشخص نیازها و هزینه‌های مرتبط با سامانه دارید. “بهای تمام شده کالای فروش رفته” یک مفهوم مهم در حسابداری و مدیریت مالی است. این مفهوم به هزینه‌های مستقیم مرتبط با تولید و فروش کالاهای یک شرکت اشاره دارد. در واقع، این بهایی است که شرکت برای تولید و ارائه محصولات خود به خرج می‌دهد. 

هزینه‌های مواد اولیه:

 این شامل هزینه‌های مرتبط با خرید مواد اولیه برای تولید کالاها می‌شود. این مواد ممکن است شامل مواد خام، قطعات، و تجهیزات مورد نیاز برای تولید باشند.

هزینه‌های نیروی کار:

 این بخش شامل هزینه‌های دستمزد و مزایای نیروی کار مستقیماً مشغول به تولید کالاها می‌شود. این هزینه‌ها ممکن است شامل دستمزد کارگران کارخانه یا کارگران تولید باشد.

هزینه‌های تجهیزات و ماشین‌آلات:

 شامل هزینه‌های مرتبط با خرید، نصب، و نگهداری تجهیزات و ماشین‌آلاتی است که برای تولید کالاها استفاده می‌شود.

هزینه‌های مرتبط با مواد کمکی:

 این شامل هزینه‌هایی است که برای تامین مواد کمکی مورد نیاز در فرآیند تولید انجام می‌شود. این مواد ممکن است شامل روغن‌ها، مواد شیمیایی، و سایر مواد مشابه باشند.

هزینه‌های تعمیر و نگهداری تجهیزات:

 برای حفظ عملکرد بهینه تجهیزات و ماشین‌آلات تولیدی، هزینه‌های تعمیر و نگهداری ضروری است.

هزینه‌های بسته‌بندی:

 اگر کالاها باید بسته‌بندی خاصی داشته باشند، هزینه‌های مرتبط با طراحی و تولید بسته‌بندی نیز به بهای تمام شده اضافه می‌شود.

هزینه‌های حمل و نقل:

 این هزینه‌ها مرتبط با انتقال کالاها از محل تولید به مکان‌های فروش و توزیع است.

هزینه‌های مرتبط با کیفیت و کنترل کیفیت:

 برای اطمینان از کیفیت محصولات تولیدی و کنترل کیفیت، هزینه‌های مرتبط با آزمون‌ها و کنترل‌های کیفیت نیز در نظر گرفته می‌شود.

هزینه‌های مدیریت تولید:

 این شامل هزینه‌های مرتبط با مدیریت عملیات تولید می‌شود که شامل دستمزد مدیران و هزینه‌های مدیریتی دیگر است.

بهای تمام شده کالای فروش رفته به عنوان یک شاخص مهم در حسابداری کمک می‌کند تا شرکت‌ها بتوانند هزینه‌های مرتبط با تولید کالاها را ارزیابی کنند و قیمت‌گذاری مناسبی را برای محصولات خود انجام دهند. این بها به عنوان هزینه‌های متغیر در محاسبات سود و زیان ناخالص شرکت‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انواع بهای تمام شده در حسابداری:

 بهای تمام شده نقش مهمی در حسابداری و مدیریت مالی دارد و نحوه محاسبه آن می‌تواند بسته به نوع فعالیت شرکت و سیستم حسابداری مورد استفاده متغیر باشد. انتخاب مناسبی از روش محاسبه بهای تمام شده به شرکت کمک می‌کند تا اطلاعات مالی دقیق‌تری داشته باشد و تصمیم‌گیری‌های بهتری انجام دهد.

بهای تمام شده در حسابداری (COGS)

یک مفهوم کلیدی است که به تعداد مختلفی در سیستم‌ها و سازمان‌ها محاسبه می‌شود. در ادامه، انواع مختلف بهای تمام شده و نحوه محاسبه آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

بهای تمام شده در ترازنامه (FIFO)

 در این روش، بهای تمام شده کالای فروش رفته بر اساس ترتیب ورود کالاها به انبار محاسبه می‌شود. این بهای تمام شده به عنوان هزینه مواد مصرفی و دستمزد نیروی کار مستقیم برای تولید کالاهای فروخته شده در دوره محاسبه می‌شود.

بهای تمام شده در سیستم دائمی (Perpetual)

 در این روش، بهای تمام شده به طور مداوم و به‌روز محاسبه می‌شود. هرگاه کالاهایی خریداری یا تولید شوند یا به فروش برسند، بهای تمام شده به‌روز شده و در دسترس قرار داده می‌شود. این روش دقت بالایی دارد و معمولاً در سیستم‌های اتوماتیک استفاده می‌شود.

بهای تمام شده در حسابداری صنعتی (Job Order)

 این روش برای محاسبه بهای تمام شده کالاها در شرکت‌هایی با تولید دستی یا تولید تعداد محدودی از محصولات استفاده می‌شود. هر پروژه یا سفارش مشخص بهای تمام شده خود را دارد.

بهای تمام شده در سیستم ادواری (LIFO)

 در این روش، بهای تمام شده کالای فروش رفته بر اساس ترتیب خروج کالاها از انبار محاسبه می‌شود. این روش معمولاً در شرکت‌هایی با انبارهای بزرگ و تغییرات زیاد در قیمت مواد مصرفی استفاده می‌شود.

بهای تمام شده کالای فروش رفته در صورت سود و زیان

بهای تمام شده کالای فروش رفته در حسابداری و تجزیه و تحلیل مالی در دوره‌های سود و زیان بسیار اهمیت دارد. این مفهوم به تطابق حسابداری کلیه فعالیت‌ها در دوره‌های مالی کمک می‌کند. در ادامه، نحوه محاسبه و اثرات بهای تمام شده کالای فروش رفته در صورت سود و زیان مورد بررسی قرار می‌گیرد.

محاسبه بهای تمام شده کالای فروش رفته

   – در سیستم دائمی: این بها بر اساس موجودی ابتدایی کالا، خریدهای انجام شده در دوره، و کاهش موجودی نهایی محاسبه می‌شود. فرمول آن به صورت زیر است:

   موجودی ابتدایی + خریدها – موجودی نهایی = بهای تمام شده کالای فروش رفته

   – در سیستم ادواری: این روش به ترتیب تاریخ خرید و فروش کالاها را در نظر می‌گیرد. بهای تمام شده کالای فروش رفته محاسبه می‌شود:

   موجودی اولیه + خریدها – موجودی نهایی = بهای تمام شده کالای فروش رفته

اثرات بهای تمام شده کالای فروش رفته در صورت سود

   – در صورت سود، بهای تمام شده کالای فروش رفته به عنوان هزینه دوره مالی در نظر گرفته می‌شود. این باعث کاهش درآمد فروش و در نتیجه کاهش سود ناخالص می‌شود.

 فرمول محاسبه سود ناویژه به صورت زیر است:

   درآمد فروش – بهای تمام شده کالای فروش رفته = سود ناویژه

اثرات بهای تمام شده کالای فروش رفته در صورت زیان

   – در صورت زیان، بهای تمام شده کالای فروش رفته به عنوان هزینه دوره مالی در نظر گرفته می‌شود. این باعث افزایش درآمد فروش و در نتیجه کاهش زیان ناخالص می‌شود.

فرمول محاسبه زیان ناخالص به صورت زیر است:

  بهای تمام شده کالای فروش رفته – درآمد فروش = زیان ناخالص

در نهایت، بهای تمام شده کالای فروش رفته به عنوان یک مؤلفه مهم در حسابداری و تجزیه و تحلیل مالی درک و استفاده می‌شود تا وضعیت مالی و عملکرد شرکت‌ها به دقت ترسیم شود و تصمیم‌گیری‌های مالی درستی انجام گیرد.

نحوه محاسبه بهای تمام شده کالای فروش رفته در شرکت‌های بازرگانی و تولیدی

محاسبه بهای تمام شده کالای فروش رفته در شرکت‌های بازرگانی و تولیدی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مفهوم به تناسب حسابداری کلیه عملیات مالی در دوره‌های مالی کمک می‌کند. در ادامه، روش‌های محاسبه بهای تمام شده کالای فروش رفته در این دو نوع شرکت بررسی می‌شود:

در شرکت‌های بازرگانی

موجودی کالای ابتدای دوره با خریدهایی که در طول دوره انجام می‌شود، جمع می‌شود تا بهای تمام شده کالای آماده برای فروش محاسبه شود.

موجودی کالای پایان دوره از بهای تمام شده کالای آماده برای فروش کم می‌شود و باقی‌مانده نمایانگر کالای فروش رفته است.

در شرکت‌های تولیدی

موجودی کالای ساخته ابتدای دوره با بهای تمام شده کالای ساخته شده جمع می‌شود تا بهای تمام شده کالای آماده برای فروش محاسبه شود.

موجودی کالای ساخته پایان دوره از بهای تمام شده کالای آماده برای فروش کم می‌شود و باقی‌مانده نمایانگر کالای فروش رفته است.

فرمول محاسبه بهای تمام شده کالای فروش رفته

موجودی کالای ابتدای دوره + موجودی کالای در طول دوره – موجودی کالای پایان دوره = بهای تمام شده کالای فروش رفته

کاهش بهای تمام شده کالای فروش رفته به افزایش سود ناویژه منجر می‌شود. سود ناویژه از تفاوت بین بهای تمام شده و درآمد فروش به دست می‌آید. بنابراین، اگر بهای تمام شده کم شود، سود ناویژه افزایش می‌یابد.

ثبت حسابداری بهای تمام شده کالای فروش رفته

برای ثبت حسابداری بهای تمام شده کالای فروش رفته به دقت و دقت لازم را داشته باشید. به ترتیب زیر اقدام کنید:

موقع خرید

موجودی کالا را به عنوان بدهکار ثبت کنید.

بانک یا صندوق یا حساب پرداختنی را به عنوان بستانکار تعریف کنید.

موقع فروش دو ثبت داریم

– بانک یا صندوق یا حساب پرداختنی را به عنوان بدهکار ثبت کنید.

– درآمد فروش را به عنوان بستانکار تعریف کنید.

– بهای تمام شده کالای فروش رفته را به عنوان بدهکار در نظر بگیرید.

– موجودی کالای آماده فروش را به ارزش بهای تمام شده به عنوان بستانکار ثبت کنید.

نحوه محاسبه قیمت تمام شده و عوامل تاثیرگذار

برای تعیین قیمت تمام شده یا به اصطلاح بهای تمام شده محصولات، پنج عامل اصلی و متفاوتی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. این عوامل به ترتیب عبارتند از:

هزینه‌های ثابت:

 این هزینه‌ها اقلامی را شامل می‌شوند که به تغییر در سطح فعالیت (مثلاً تولید) حساس نیستند و در تمام دوره‌ها ثابت می‌مانند. این هزینه‌ها به طور عمده مربوط به عواملی مانند تجهیزات دائمی، استهلاک‌ها، و اجاره‌های مرتبط با فضاهای تولیدی هستند

این هزینه‌ها بیشتر به عوامل ثابت مرتبط با تجهیزات و منابع دائمی ارتباط دارند و به تغییر در تولید حساس نیستند. مثلاً اجاره یک کارخانه یا قسمتی از حقوق پرسنل مدیریتی به عنوان هزینه‌های ثابت در نظر گرفته می‌شوند.

هزینه‌های متغیر:

 این هزینه‌ها به تغییر در سطح فعالیت و تولید حساس هستند و با افزایش یا کاهش تولید تغییر می‌کنند. به عبارت دیگر، هرچه حجم تولید بیشتر باشد، این هزینه‌ها نیز افزایش می‌یابند. به عنوان مثال، مواد مستقیم مصرفی و دستمزد کارگران معمولاً به عنوان هزینه‌های متغیر در نظر گرفته می‌شوند.

این هزینه‌ها معمولاً به تغییرات در حجم تولید و سطح فعالیت وابسته هستند. به عبارت دیگر، با افزایش تولید، هزینه‌های متغیر نیز افزایش می‌یابند. به عنوان مثال، هزینه‌های مواد مستقیم مصرفی که به تعداد واحدهای تولید افزوده می‌شوند.

هزینه‌های مختلط:

 این هزینه‌ها دارای ویژگی‌هایی متنوع هستند و قابل تقسیم به دو بخش ثابت و متغیر نیستند. برخی از این هزینه‌ها می‌توانند به تغییر در سطح فعالیت و تولید وابسته باشند و در دسته هزینه‌های مختلط قرار بگیرند.

این هزینه‌ها دارای ویژگی‌های متنوعی هستند و به طور مشخص به هزینه‌های ثابت یا متغیر تقسیم نمی‌شوند. برخی از این هزینه‌ها ممکن است با تغییر در حجم تولید و فعالیت تغییر کنند و در دسته هزینه‌های مختلط قرار گیرند.

هزینه‌های نیمه متغیر:

 این نوع هزینه‌ها همزمان شامل ویژگی‌های هزینه‌های ثابت و متغیر هستند. یعنی تا حدی ثابت هستند ولی با افزایش تولید به صورت تدریجی افزایش می‌یابند. این نوع هزینه‌ها باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند تا تاثیرات ویژگی‌های ثابت و متغیر در آن‌ها به درستی مشخص شود.

این نوع هزینه‌ها همزمان ویژگی‌های هزینه‌های ثابت و متغیر را دارند. این گونه هزینه‌ها با افزایش تولید به صورت تدریجی افزایش پیدا می‌کنند. برای مثال، هزینه‌های نگهداری ماشین‌آلاتی که با تعداد واحدهای تولید افزایش می‌یابد.

هزینه‌های نیمه ثابت:

 این نوع هزینه‌ها همچنان بر اثر تغییر سطح فعالیت افزایش می‌یابند، اما با نسبت ثابتی افزایش پیدا می‌کنند. یعنی هر افزایش یک واحد تولید، افزایش مشخصی در این هزینه‌ها به دنبال دارد. این هزینه‌ها با افزایش تولید و سطح فعالیت افزایش می‌یابند، اما نسبت افزایش آنها به تغییرات در تولید نسبتاً ثابت است. به عبارت دیگر، این هزینه‌ها نسبت به تغییرات در تولید به صورت متوازن افزایش می‌یابند.

با استفاده از سامانه مودیان شرکت آرمان ناب، مشتریان می‌توانند به بهبود مدیریت مالی خود بپردازند، هزینه‌های تولید و خدمات خود را بهینه کنند و تصمیمات مالی بهتری بگیرند. این سامانه از دقت و دقت بالایی برای تهیه بهای تمام شده استفاده می‌کند تا به مشتریان کمک کند تا به تجزیه و تحلیل دقیق هزینه‌ها و درآمدها بپردازند.

اطلاعات بیشتر…